کاش می‌شد حرف‌های چند ساله دلمان راهی برای رسیدن به پشت میزهایی داشتند که صاحبانشان خواسته یا ناخواسته به اسم عدالت و آزادی و اعتدال کار را از آب به آسیاب دشمن ریختن گذارنده‌اند. اما حیف که اگر دهانی باز شود و یا دلی بسوزد، دورانش تازه می‌شود و شناسنامه‌اش گم. انگار فراموش کرده‌اند که نباید عده‌ای را که از روی خیرخواهی لب گشوده‌اند برای صلاح مملکت خودشان، ناسزا روانه‌شان کنیم. انگار فراموش کرده‌اند که باید دادهایشان را بر سر آمریکا بزنند. بر سر ظالم، یاغی، استکبار جهانی، شیطان بزرگ و نه بر سر برادر دینی منتقد. به راستی اگر این چنین نکنیم روزی باید جواب امام را بدهیم. چرا که پیر خمین فرمود: بدانید شما با یک قدرتى مواجه هستید که اگر یک غفلت بشود، مملکتتان از بین مىرود. غفلت نباید بکنید. غفلت نکردن به این است که همه قوا، هرچه فریاد دارید، سر (آمریکا) بکشید، هرچه تظاهر دارید، بر ضد آن بکنید.
این را به عنوان مقدمه یا درد و دل نوشتم.
اما اصل مطلب در ادامه مطلب